ติดตั้งโปรแกรม oscommerce

http://www.siamwebhost.com/tutorials/oscommerce.html

ความเป็นมาอินเตอร์เน็ท

http://www.youtube.com/watch?v=n_7W4eCtKOg&feature=related

สรุป บทที่ 8 จริยธรรมและความปลอดภัย

บทที่ 8

จริยธรรมและความปลอดภัย

ความหมายของจริยธรรม

คำจำกัดความของจริยธรรมมีอยู่มากมาย   เช่น

“หลักของศีลธรรมในแต่ละวิชาชีพเฉพาะ”

“มาตรฐานของการประพฤติ ปฏิบัติในวิชาชีพที่ได้รับ”

“ข้อตกลงกันในหมู่ประชาชนในการกระทำสิ่งที่ถูกและหลีกเลี่ยงการกระทำที่ผิด”

สรุป

จริยธรรม (Ethics) คือ หลักของความถูกและผิดที่บุคคลใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติ

กรอบความคิดเรื่องจริยธรรม

หลักปรัชญาเกี่ยวกับจริยธรรม มีดังนี้

1.              ปฏิบัติต่อคนอื่นเหมือนอย่างที่ต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติต่อตน

2.              ถ้าการกระทำอย่างหนึ่งไม่เหมาะที่ทุกคนจะปฏิบัติ ดังนั้น การกระทำดังกล่าว ก็ไม่เหมาะที่คนใดคนหนึ่งจะปฏิบัติด้วย

3.              ถ้าการกระทำใดไม่พึงปฏิบัติซ้ำ ๆ กันหลายครั้ง การกระทำนั้นก็ไม่ควรนำมาปฏิบัติเลยแม้แต่ครั้งเดียว

4.              ถ้า สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่สร้างขึ้นโดยคนอื่นและมีประโยชน์ต่อคนใดคนหนึ่ง คน ๆ นั้นพึงให้คุณค่าและผลตอบแทนแก่ผู้ที่คิดค้นหรือสร้างขึ้นมา

R.O. Mason และคณะ (2001) ได้จำแนกประเด็นเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีสารสนเทศเป็น 4 ประเภท คือ

1.) ประเด็นความเป็นส่วนตัว (Privacy)

2.) ประเด็นความถูกต้องแม่นยำ (Accuracy)

3.) ประเด็นของความเป็นเจ้าของ (Property)

4.) ประเด็นของความเข้าถึงได้ของข้อมูล (Accessibility)

การคุ้มครองความเป็นส่วนตัว

ความเป็นส่วนตัวคือสิทธิที่อยู่ตามลำพังและสิทธิที่เป็นอิสระจากการถูกรบกวนโดยไม่มีเหตุอันควร

ความ เป็นส่วนตัวของข้อมูลสารสนเทศ คือ สิทธิในการตัดสินใจว่าเมื่อใดข้อมูลสารสนเทศของบุคคลหนึ่ง จะสามารถเปิดเผยให้กับผู้อื่นได้ และภายใต้ขอบเขตอย่างไร

แนวทางการพัฒนาคุ้มครองความเป็นส่วนตัว

ความถูกต้องแม่นยำของข้อมูล

–                 ข้อมูลส่วนตัว ควรจะได้รับการตรวจสอบก่อนจะนำเข้าสู่ฐานข้อมูล

–                 ข้อมูลควรมีความถูกต้องแม่นยำ และมีความทันสมัย

–                 แฟ้มข้อมูลควรทำให้บุคคลสามารถเข้าถึง (ข้อมูลของตน) และตรวจสอบความถูกต้องได้

ความลับของข้อมูล

–                 ควรมีมาตรการป้องกันความปลอดภัยของข้อมูลบุคคล ไม่ว่าจะเป็นทางด้านเทคนิค และการบริหาร

–                 บุคคลที่สามไม่สมควรได้รับอนุญาตให้เข้าถึงข้อมูลโดยปราศจากการรับรู้หรืออนุญาตของเจ้าของ ยกเว้นโดยข้อกำหนดของกฎหมาย

–                 ข้อมูลไม่ควรถูกเปิดเผยด้วยเหตุผลที่ไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ในการเก็บข้อมูล

การคุ้มครองทางทรัพย์สินทางปัญญา

ทรัพย์สิน ทางปัญญาเป็นทรัพย์สินที่จับต้องไม่ได้ ที่สร้างสรรค์ขึ้นโดยปัจเจกชน หรือนิติบุคคล ซึ่งอยู่ภายใต้ความคุ้มครองของกฎหมายลิขสิทธิ์ กฎหมายความลับทางการค้า และกฎหมายสิทธิบัตร

ลิขสิทธิ์ (Copyright) หมาย ถึง สิทธิ์แต่ผู้เดียวที่จะกระทำการใด ๆ เกี่ยวกับงานที่ผู้สร้างสรรค์ได้ทำขึ้น ซึ่งเป็นสิทธิ์ในการป้องกันการคัดลอกหรือทำซ้ำในงานเขียน งานศิลป์ หรืองานด้านศิลปะอื่น  ตามพระราชบัญญัติดังกล่าวลิขสิทธิ์ทั่วไปมีอายุห้าสิบปี นับแต่งานได้สร้างสรรค์ขึ้น หรือนับแต่ได้มีการโฆษณาเป็นครั้งแรก

สิทธิ์บัตร (Patent) หมายถึง หนังสือสำคัญที่ออกให้เพื่อคุ้มครองการประดิษฐ์ หรือการออกแบบผลิตภัณฑ์ ตามที่กฎหมายกำหนดไว้  โดยสิทธิบัตรมีอายุ 20 ปีนับแต่วันขอรับสิทธิบัตร

อาชญากรรมคอมพิวเตอร์

ปัจจุบัน อาชญากรรมคอมพิวเตอร์มีความก้าวหน้าและพัฒนาไปมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งระบบ อินเตอร์เน็ต ทำให้อาชญากรรมคอมพิวเตอร์ระบาดไปทั่วโลก ซึ่งบางครั้งทำให้เกิดความเสียหายด้านทรัพย์สินเงินทองจำนวนมหาศาล

สำหรับเครื่องคอมพิวเตอร์ อาจจะเป็นไปได้ทั้ง

1.              เครื่องคอมพิวเตอร์ในฐานะเป็นเครื่องประกอบอาชญากรรม

คือ ใช้คอมพิวเตอร์เป็นเครื่องมือในการเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร และทำลายระบบคอมพิวเตอร์อื่น

2. เครื่องคอมพิวเตอร์ในฐานะเป้าหมายของอาชญากรรม

                2.1 การเข้าถึงและการใช้คอมพิวเตอร์ที่ไม่ถูกกฎหมาย

                     ซึ่งมีทั้ง Hacker และ Criminal Hacker (Cracker)

                2.2 การเปลี่ยนแปลงและทำลายข้อมูล     โดย

                                R virus : เป็นโปรแกรมที่ต้องทำงานร่วมกับโปรแกรมอื่น

                                R worms : เป็นโปรแกรมอิสระที่สามารถจำลองโปรแกรมเองได้

                2.3 การขโมยข้อมูลข่าวสารและเครื่องมือ

                2.4 การสแกมทางคอมพิวเตอร์ (Computer-related Scams)

การรักษาความปลอดภัยของระบบคอมพิวเตอร์

การรักษาความปลอดภัยให้ระบบสารสนเทศมีความปลอดภัย และยังช่วยลดข้อผิดพลาด การทำลายระบบสารสนเทศ มีระบบการควบคุมที่สำคัญ 3 ประการ คือ

•                   การควบคุมระบบสารสนเทศ

•                   การควบคุมกระบวนการทำงาน

•                   การควบคุมอุปกรณ์อำนวยความสะดวก

สรุป บทที่ 7 ระบบสารสนเทศและวงจรการพัฒนาระบบ

บทที่ 7

ระบบสารสนเทศและวงจรการพัฒนาระบบ

ระบบสารสนเทศและวงจรการพัฒนาระบบ
(Information System and System Development Life Cycle : SDLC)

•                   สารสนเทศจากคอมพิวเตอร์ (Computer-Generated Information)

•                    การวิเคราะห์และออกแบบระบบ

•                    วงจรการพัฒนาระบบ (SDLC)

•                    เครื่องมือในการวิเคราะห์ระบบ

Key Terms

•                   Computer-Generated Information

•                   TPS, OAS, KWS, MIS, DSS, ESS, ES, AI

•                   Systems Development Life Cycle

•                   Feasibility Study

•                   Systems Analysis and Design

•                   System Analyst

•                   Maintenance

•                   Reengineering

บริหาร Information เหมือนดั่ง Resource

•                   เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของ Information ดังนั้นต้องมอง Information เป็นเหมือนดัง Resource ชนิดหนึ่งที่ต้องบริหาร

•                   ต้องรู้ถึงค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการใช้งาน Information

–                 Production, Distribution, Security, Storage, Retrieval

Computer-Generated Information

•                   พัฒนาการทางด้าน Network Computer, Internet, WWW ทำให้เกิด Information ขึ้นมาอย่างง่ายดาย และมากมาย

•                   แตกต่างมากมายไปจากการ Information ที่ได้มาด้วยวิธีเก่า

•                   เกิดระบบ (System) ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการนำเอา Information ไปใช้งาน

Computer-Generated Information

•                   Transaction Processing Systems (TPS)

•                   Office Automation Systems (OAS)

•                   Knowledge Work Systems (KWS)

•                   Management Information Systems (MIS)

•                   Decision Support Systems (DSS)

•                   Expert System & Artificial Intelligence (AI)

Transaction Processing Systems (TPS)

•                   Operational Level

•                   เป็น Computerized Information System ที่พัฒนาขึ้นมาเพื่อ Process ข้อมูลจำนวนมากสำหรับงานธุรกิจประจำวัน

•                   ลดความน่าเบื่อ ลดเวลา

•                   งานบัญชี งานสินค้าคงคลัง ฯลฯ

Office Automation Systems (OAS)  Knowledge Work Systems (KWS)

•                   Knowledge Level

•                   OAS ทำหน้าที่ Support ให้ กับผู้ทำงานทางด้านข้อมูล ซึ่งอาจจะไม่ใช่ผู้สร้างข้อมูลโดยตรงแต่ทำหน้าที่วิเคราะห์ จัดการ หรือเปลี่ยนแปลงข้อมูลให้อยู่ในรูปใดรูปหนึ่ง

•                   Word Processing, Spreadsheets, Desktop Publishing, Voice Mail, E-mail

•                   KWS ทำหน้าที่ Support ให้กับผู้ทำงานที่มีความเชี่ยวชาญเช่น นักวิทยาศาสตร์ วิศวกร แพทย์ เพื่อช่วยให้ผู้คนเหล่านี้สร้าง Knowledge ขึ้นมาเพื่อใช้งานในองค์กร

•                   เช่น โปรแกรมเฉพาะด้านที่ใช้งานเพื่อสร้าง Application ย่อยขึ้นมาสำหรับองค์กร

Management Information Systems (MIS)

•                   MIS ครอบคลุม TPS

•                   เป็นการทำงานระหว่าง คน กับ Computer โดยการนำ People, Software, Hardware ทำงานร่วมกันเพื่อให้ได้ Information มาใช้ในการตัดสินใจ (Decision Making) ในงานประจำวัน

•                   Users ใน MIS จะใช้งาน Database ร่วมกัน

Decision Support Systems (DSS)

•                   Higher Level

•                   คล้ายกับ MIS เพราะยังมีการใช้งาน Database ร่วมกัน

•                   ใช้ในการจัดการข้อมูลเพื่อประกอบการตัดสินใจ (Decision Making)

•                   ใช้ในการแก้ปัญหาซับซ้อน

Expert Systems & Artificial Intelligence (AI)

•                   AI จัดเป็นทฤษฎีที่กล่าวถึงระบบอัจฉริยะ                     (Expert System)

•                   จัดเป็น Special Class ของ Information System

•                   ใช้ knowledge ของผู้เชี่ยวชาญ (Expert) มาใช้ในการแก้ปัญหาเฉพาะด้าน

•                   บางครั้งจึงเรียกว่า Knowledge-based System

System Analysis and Design Concept

•                   การวิเคราะห์ระบบ คืออะไร ?

–                 การหาความต้องการ (Requirements) ของระบบสารสนเทศว่าคืออะไร..?

–                 Systems analysis is a problem-solving technique that decomposes a system into its component pieces for the purpose of studying how well those component parts work and interact to accomplish their purpose

•                   การออกแบบระบบ คืออะไร ?

–                 นำเอาความต้องการของระบบมาเป็น แบบแผน หรือเรียกว่าพิมพ์เขียวในการสร้างระบบสารสนเทศนั้นให้ใช้งานได้จริง

–                 Systems Design (also called systems synthesis) is a complementary problem-solving technique (to systems analysis) that reassembles a system’s component pieces back into a complete system—hopefully, an improved system.

วงจรการพัฒนาระบบ (SDLC)

•                   วงจรการพัฒนาระบบ (SDLC) คืออะไร ?

–                 วงจรชีวิตของระบบที่นักวิเคราะห์ระบบจะต้องทำความเข้าใจ

–                 A system life cycle divides the life of an information system into two stages, systems development and systems operation and support

•                   วงจรการพัฒนาระบบ (SDLC) มี 7 ขั้นตอน

–                 1. เข้าใจปัญหา (Problem Recognition)

–                 2. ศึกษาความเป็นไปได้ (Feasibility Study)

–                 3. วิเคราะห์ (Analysis)

–                 4. ออกแบบ (Design)

–                 5. สร้าง หรือพัฒนา (Construction)

–                 6. การติดตั้งหรือการปรับเปลี่ยน (Installation, Conversion)

–                    7. บำรุงรักษา (Maintenance)

สรุป บทที่ 6 พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ E-Commerce

บทที่ 6

พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ E-Commerce

ความหมายของพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์

พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ (E-Commerce) ได้มีผู้ความหมายไว้หลายความหมาย เช่น

v กิจกรรม เชิงพาณิชย์ที่ดำเนินการโดยมีการแลกเปลี่ยน เก็บรักษา หรือสื่อสารข้อมูลข่าวสาร โดยผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ รวมทั้งการแลกเปลี่ยนข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ อีเมล์ และอื่น ๆ (Hill, 1997)

v การใช้วิธีการอิเล็กทรอนิกส์ในการดำเนินงานให้บรรลุวัตถุประสงค์ทางธุรกิจ รวมทั้งการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ เช่น EDI การโอนเงินอิเล็กทรอนิกส์ การประมูลอิเล็กทรอนิกส์ และเทคโนโลยีการสื่อสารคมนาคมอื่น ๆ โทรทัศน์และการใช้อินเทอร์เน็ต (Palmer, 1997)

กรอบแนวคิดของ E-Commerce

แอพพลิเคชั่นของ E-Commerce

การประยุกต์ใช้ E-Commerce มีการประยุกต์ใช้อย่างกว้างขวางอย่างเช่น

   การขายตรง

   การซื้อขายหุ้น

   การหางาน

   ธนาคารออนไลน์

   การจัดหาและการซื้อสินค้า

   การประมูล

   การท่องเที่ยว

   การบริการลูกค้า

   การพิมพ์งานออนไลน์ (Online publishing)

   การติดต่อธุรกรรมระหว่างหน่วยงาน

   ห้างสรรพสินค้า

ปัจจัยทางการบริหารของระบบ E-Commerce

v องค์การ / บุคคลที่เกี่ยวข้องกับระบบ E-Commerce

   รัฐบาล

   เตรียมความพร้อมโครงสร้างพื้นฐาน เช่น เครือข่ายโทรศัพท์

   ให้การสนับสนุนและส่งเสริม

   ออกกฎระเบียบต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง

   ผู้ทำธุรกิจ

   ผู้ใช้บริการ

   ผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ต (ISP)

   ตัวกลาง (Intermediary) คือ หน่วยงานกลางที่ออกใบรับรอง (Certificate) ในระบบการชำระเงิน และรับรองผู้ซื้อและผู้ขายว่าเป็นบุคคลหรือหน่วยงานที่เชื่อถือได้

   สถาบันการเงิน อำนวยความสะดวกในการชำระเงิน

v นโยบายสารธารณะและกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับระบบ E-Commerce

   ภาษี

   กฎหมายและระเบียบต่างๆ

   มาตรฐานด้านเทคนิค

v การบริหารกลยุทธ์การตลาดและการโฆษณา

   การวิจัยทางการตลาด

   การส่งเสริมการขาย

   เนื้อหาในเว็ป

v พันธมิตรทางการค้า

   ลอจิสติกส์

   หุ้นส่วนทางการค้า

โครงสร้างพื้นฐานและการพัฒนาระบบ E-Commerce

v โครงสร้างพื้นฐานในการบริการ

   แคตตาล็อกสินค้าออนไลน์ (E-Catalogue)

   การชำระเงิน

   การจัดส่งสินค้า

   การบริการหลังการขาย

   การรักษาความปลอดภัย

   การบริการอื่น ๆ

v การกระจายสารสนเทศ

   EDI

   E-mail

   Hypertext Transfer Protocol

   Chat room

v เนื้อหามัลติมีเดียส์/การออกแบบ/การนำเสนอ

   HTML

   JAVA

   WWW

v โครงสร้างเครือข่าย

   เคเบิ้ลทีวี

   อินเตอร์เน็ต

   อินทราเน็ต

   เอ็กซทราเน็ต

   โทรศัพท์มือถือ

v โครงสร้างอินเตอร์เฟซ (Interface)

   การออกแบบเว็บเพจ

   ฐานข้อมูล

   แอพพลิเคชั่น

ประเภทของ E-Commerce

E-Commerce มี 4 ประเภทหลัก ๆ คือ

    ธุรกิจกับธุรกิจ (Business to Business หรือ B to B หรือ B2B)

    ธุรกิจและลูกค้า (Business to Consumers หรือ B to C หรือ B2C)

    ธุรกิจกับรัฐบาล (Business to Government หรือ B to G หรือ B2G)

   ลูกค้ากับลูกค้า (Consumers to Consumers หรือ C to C หรือ C2C)

E-Commerce แบบ B to B

เป็นการทำธุรกิจระหว่างธุรกิจ ซึ่งอาจมีทั้งภายในบริษัทเดียวกัน (Intra-Company E-Commerce) และระหว่างบริษัท (Inter-Company E-Commerce) ซึ่งมีรูปแบบดังนี้

v  Seller-Oriented Marketplace

v  Buyer-Oriented Marketplace

v Seller-Oriented Marketplace

เป็นรูปแบบที่องค์กรขายสินค้าและบริการให้แก่องค์การอื่นผ่านทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์ คือธุรกิจ (ผู้ซื้อ) เข้าไปใน web site เลือก ชมสินค้าในแคตตาล็อก และสั่งซื้อสินค้า ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นลูกค้าประจำ นอกจากนี้ยังมีระบบการสั่งสินค้า ระบบการจ่ายเงิน ผนวกกับระบบลอจิสติกส์ของผู้ขาย

v Buyer-Oriented Marketplace

มี จุดมุ่งหมายในการลดต้นทุนของสินค้าที่จะซื้อ หรือในตลาดที่มีการประมูล โดยมีการประมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ โดยผ่านไปยังเครือข่ายอินทราเน็ตของผู้ซื้อเพื่อประมวลหาผู้ขายที่ดีที่สุด

E-Commerce แบบ B to C

1)            ร้านค้าปลีกอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Retailing)

                เป็นการขายตรงจากธุรกิจถึงลูกค้า ซึ่งมีรูปแบบ 2 ประเภทคือ

q Solo Storefronts

q Electronic mall หรือ Cybermall

2)  การโฆษณา

q แบบ Banners

q แบบ E-mail  (แต่อาจจะทำให้เกิด Spamming)

3) แค็ตตาล็อกอิเล็กทรอนิกส์

4) ธนาคารไซเบอร์ (Cyber banking หรือ Electronic Banking หรือ Virtual Banking)

5)            ตลาดแรงงานออนไลน์ (Online job market)

6)            การท่องเที่ยว

7)            อสังหาริมทรัพย์

8)            การประมูล (Auctions)

ขั้นตอนการซื้อขายผ่านอินเตอร์เน็ต

การซื้อ ขายในระบบ E-Commerce มีขั้นตอน ดังต่อไปนี้

   การค้นหาข้อมูล

   การเลือกและการต่อรอง

   การซื้อสินค้า/บริการทางอินเตอร์เน็ต

   การจัดส่งสินค้า/บริการ

   การพัฒนาหลังการขาย

ระบบการจ่ายเงินอิเล็กทรอนิกส์

การจ่ายเงินแบบเดิม เช่น การใช้เงินสด, เช็ค, ธนาณัติ, และการให้หมายเลข Credit Card มีข้อจำกัดในการนำมาใช้กับระบบ E-Commerce  เช่น ความปลอดภัย, ความล่าช้า, และต้นทุนในการดำเนินการ ดังนั้น ระบบ E-Commerce จึงได้มีการพัฒนาการชำระแบบ Electronic เช่น เช็คอิเล็กทรอนิกส์, เครดิตคาร์ดอิเล็กทรอนิกส์, การจ่ายเงินสดอิเล็กทรอนิกส์, การใช้สมาร์ทการ์ด, และการโอนเงินอิเล็กทรอนิกส์ เป็นต้น

การประยุกต์ใช้ E-Commerce

รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Government)

เป็นการประยุกต์แนวคิดของ E-Commerce โดยใช้เทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตในการรับ-ส่ง สารสนเทศและการบริการของรัฐสู่ประชาชน, ภาคธุรกิจ, หรือหน่วยงานของรัฐ  ซึ่งรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์มี 3 รูปแบบ  คือ

1)  รัฐบาลกับประชาชน  (G2C)

                คือการใช้บริการของรัฐไปยังประชาชน เช่น การเสียภาษี online เป็นต้น

2)  รัฐบาลกับธุรกิจ(G2B)

                เป็นการติดต่อระหว่างภาครัฐกับเอกชน หรือ suppliers เพื่อดำเนินธุรกิจ เช่น การประมูลผ่านอิเล็กทรอนิกส์ (E-Auction) การจัดซื้อจัดจ้างผ่านอิเล็กทรอนิกส์ (E-Procurement)

3) รัฐบาลกับรัฐบาล (G2G)

                เป็นการติดต่อระหว่างภาครัฐกับรัฐ ในกระทรวงหรือระหว่างกระทรวงก็ได้      

พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์แบบเคลื่อนที่ (M-Commerce)

คือ การทำพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์โดยผ่านอุปกรณ์แบบไร้สาย เช่น โทรศัพท์เคลื่อนที่, PDA ซึ่งลักษณะสำคัญของ M-Commerce มีดังนี้

                1) เคลื่อนไหวได้อย่างคล่องตัว (Mobility)

                2) เข้าถึงง่าย (Reachability)

                3) มีแพร่หลาย (Ubiquity)

                4) สะดวกในการใช้งาน (Convenience)

ตัวอย่างเช่น I-MODE ของ NTT DoCoMo ของประเทศญี่ปุ่น ที่ใช้ในการซื้อขายหุ้น, ซื้อตั๋วเดินทาง, ส่งภาพ, หาข้อมูลต่าง ๆ เป็นต้น

ประโยชน์ของ E-Commerce

ประโยชน์ต่อบุคคล

1)            มีสินค้าและบริการราคาถูกจำหน่าย

2)            ทำให้ลูกค้ามีทางเลือกมากขึ้น

3)            สามารถทำธุรกรรมได้ตลอด 24 ชั่วโมง

4)            ทราบข้อมูลเกี่ยวกับสินค้าและบริการได้ในเวลาที่รวดเร็ว

5)            ทำให้ลูกค้าสามารถเลือกสินค้าตรงตามความต้องการมากที่สุด

6)            สนับสนุนการประมูลเสมือนจริง

7)            ทำให้ลูกค้าสามารถติดต่อกับลูกค้ารายอื่นในการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น

8)            ทำให้เกิดการเชื่อมโยงการดำเนินงานภายในโซ่มูลค่า (Value Chain Integration)

ประโยชน์ต่อองค์การธุรกิจ

1)            ขยายตลาดในระดับประเทศและระดับโลก

2)            ทำให้บริการลูกค้าได้จำนวนมากทั่วโลกด้วยต้นทุนที่ต่ำ

3)            ลดปริมาณเอกสารเกี่ยวกับการสร้าง การประมวล การกระจายการเก็บและการดึงข้อมูลได้ถึงร้อยละ 90

4)            ลดต้นทุนการสื่อสารโทรคมนาคม เพราะ Internet ราคาถูกกว่าโทรศัพท์

5)            ช่วยให้บริษัทขนาดเล็กสามารถแข่งขันกับบริษัทขนาดใหญ่ได้

6)            ทำให้การจัดการผลิตมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

ประโยชน์ต่อสังคม

1)            ทำให้คนสามารถทำงานที่บ้านได้ ทำให้มีการเดินทางน้อยลง ทำให้การจราจรไม่ติดขัด ลดปัญหามลพิษทางอากาศ

2)            ทำให้มีการซื้อขายสินค้าราคาถูกลง  คนที่มีฐานะไม่รวยก็สามารถยกระดับมาตรฐานการขายสินค้าและบริการได้

ประโยชน์ต่อระบบเศรษฐกิจ

1)            กิจการ SMEs ในประเทศกำลังพัฒนาอาจได้ประโยชน์จากการเข้าถึงตลาดที่กว้างขวางในระดับโลก

2)            ทำให้กิจการในประเทศกำลังพัฒนาสามารถเข้าถึงเทคโนโลยีใหม่ ๆ ได้

3)            บทบาทของพ่อค้าคนกลางลดลง ทำให้ต้นทุนการซื้อขายลดลง ทำให้อุปสรรคการเข้าสู่ตลาดลดลงด้วย

4)            ทำให้ประชาชนในชนบทได้หาสินค้าหรือบริการได้เช่นเดียวกันในเมือง

5)            เพิ่มความเข้มข้นของการแข่งขัน ทำให้เป็นประโยชน์ต่อผู้บริโภค

ข้อจำกัดเกี่ยวกับ E-Commerce

ข้อจำกัดด้านเทคนิค

1)            ขาดมาตรฐานสากลที่เป็นที่ยอมรับในด้านคุณภาพ ความปลอดภัย และความน่าเชื่อถือ

2)            ความกว้างของช่องทางการสื่อสารมีจำกัด

3)            ซอร์ฟแวร์ยังกำลังอยู่ระหว่างการพัฒนา

4)            ปัญหาความเข้ากันได้ระหว่าง Internet และซอร์ฟแวร์ของ E-commerce กับแอพพลิเคชั่น

5)            ต้องการ Web Server และ Network Server ที่ออกแบบมาเป็นพิเศษ

6)            การเข้าถึงอินเตอร์เน็ตยังมีราคาแพงและไม่สะดวก

ข้อจำกัดด้านกฎหมาย

1)            กฎหมายที่สามารถคุ้มครองการทำธุรกรรมข้ามรัฐหรือข้ามประเทศ ไม่มีมาตรฐานที่เหมือนกัน และมีลักษณะที่แตกต่างกัน

2)            การใช้เอกสารอิเล็กทรอนิกส์ หรือลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์จะมีผลทางกฎหมายหรือไม่

3)            ปัญหาเกิดจากการทำธุรกรรม เช่น การส่งสินค้ามีลักษณะแตกต่างจากที่โฆษณาบนอินเทอร์เน็ต จะมีการเรียกร้องค่าเสียหายได้หรือไม่

ข้อจำกัดด้านธุรกิจ

1)            วงจรผลิตภัณฑ์ (Product Life Cycle) จะ สั้นลง เพราะการเข้าถึงข้อมูลทำได้ง่ายและรวดเร็ว การลอกเลียนผลิตภัณฑ์จึงทำได้รวดเร็ว เกิดคู่แข่งเข้ามาในตลาดได้ง่าย จะต้องมีการสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ เสมอ

2)            ความพร้อมของภูมิภาคต่าง ๆในการปรับโครงสร้างเพื่อรองรับการเจริญเติบโตของ E-Commerce มีไม่เท่ากัน

3)            ภาษีและค่าธรรมเนียม จาก E-Commerce จัดเก็บได้ยาก ยังไม่มีกฎหมายคุ้มครอง

4)            ต้นทุนในการสร้าง E-Commerce ครบวงจรค่อนข้างสูง  เพราะรวมถึงค่า Hardware, Software ที่มีประสิทธิภาพ ระบบความปลอดภัยที่น่าเชื่อถือ การจัดการระบบเครือข่าย ตลอดจนค่าจ้างบุคลากร

5)            ประเทศกำลังพัฒนาต้องลงทุนทางด้านเทคโนโลยีสูงมาก ในโครงสร้างพื้นฐาน

6)            เงินสดอิเลกทรอนิกส์ ทำให้เกิดการฟอกเงินได้ง่าย เนื่องจากการใช้เงินสดอิเล็กทรอนิกส์จะทำให้การตรวจสอบที่มาของเงินทำได้ยาก

ข้อจำกัดด้านอื่น ๆ

1)            การให้ข้อมูลที่เป็นเท็จบนอินเตอร์เน็ต มีมาก และมีการขยายตัวเร็วมากกว่าการพัฒนาของอินเตอร์เน็ตเสียอีก

2)            สิทธิส่วนบุคคล (Privacy) ระบบ การจ่ายเงิน หรือการให้ข้อมูลของลูกค้าทางอินเตอร์เน็ตทำให้ผู้ขายทราบว่าผู้ซื้อเป็นใคร และสามารถใช้ซอร์ฟแวร์ติดตามกิจกรรมต่าง ๆ หรือส่ง Spam ไปรบกวนได้

3)            E-Commerce เหมาะกับระบบเศรษฐกิจที่สามารถเชื่อถือและไว้ใจได้ทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย รวมทั้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

4)            ยังไม่มีการประเมินผลการดำเนินงาน หรือวิธีการที่ดีของ E-Commerce เช่น การโฆษณาผ่านทาง E-Commerce ว่าได้ผลเป็นอย่างไร

5)            จำนวนผู้ซื้อ / ขาย ที่ได้กำไรหรือประโยชน์จาก E-Commerce ยังมีจำกัด โดยเฉพาะในประเทศไทยซึ่งสัดส่วนของผู้ใช้อินเตอร์เน็ตต่อประชากรต่ำมาก และการใช้ E-Commerce ในการซื้อ/ขายสินค้า มีน้อยมาก